lBerkBeral

Yeni bir bölüm yayında...
          	Iyi okumalar   
          	https://www.wattpad.com/story/177463788

lBerkBeral

Bir elimde bana ağır gelen valizim diğer elimde küçük kardeşimin eli yavaş adımlarla annemi takip ediyordum. Aslında yavaş olmamam lazımdı. Çünkü otobüsümüz 15 dakika içinde kalacaktı. Yukarıdan duyulan anons sesiyle " 7.15 İstanbul - İzmir otobüsü kalkmak üzere lütfen yolcularımız otobüsteki yerlerini alsın" annem bize dönüp "Hadi çocuklar hızlanin otobüsü kaçırmayalım" dedi ve adımlarının hızını artırdı. Bizde peşinde koşar adımlarla takip ettik. Otobüsün kalkmasına dakikalar kala otobüsün yanına geldik. Muavin valizlerimizi almıştı. Elimdeki benim için ağır olan valizden kısa süre olsa da kurtulmuştum. Rahatça cam kenarında gökyüzüme bakarak yolcuğumu yaşayabilecektim. Babamdan kalan tek hatıra olan saatime baktığımda tam 7.15 gösteriyordu ve bizim İzmir'e doğru yolcuğumuz başlamıştı. Bu uzun yol başlamışken bende size şuan ki yolcuğa gelmemize neden olan şeylerden bahsedeyim. Ben Mutlu.Soyalp holdingin son veliahtı. Babamın ansızın ölümün ardından her şey çok farklı haller alamaya başlamıştı. Babam yani Fuat Soyalp cemaat içinde çok sevilen biriydi. Doktorların dediğine göre kalp krizi ama dedem Necmi Soyalp ve annem Halide Soyalp babamın bir cinayete kurban gittiğini düşünüyorlardı ve öyle olduğu ilerleyen zamanlarda ortaya çıkmıştı ama daha ondan önce yaşanan o kadar çok şey var ki benim bu küçük yaşımda ağır şeylerdi aynı yanımda taşıdığım kocaman valizim gibi muavin nasıl onu elimden aldığında hafiflediysem sizlere bunları anlatmakta aynı şekilde yükümü hafifletiyor. Neyse asıl konumuza dönelim artık.Necmi Soyalp çok sert ve katı kurallara sahip bir insandı. İsmim konusunda babamla kavga ettiklerini bile görmüştüm. "Oğlum torunuma neden Mutlu ismini verdin? Mutlu diye isim mi olur hiç?  Geleceğimizde adımızı ilerletecek kişinin ismi Mutlu olunca kim ciddiye alır ki onu ?" demişti Necmi Soyalp.

lBerkBeral

Yeni şeyler başlıyor gibi gibi..
• Reply