Tek şeritli yolda bile karşıya geçerken her iki tarafı da kontrol etmek zorunda kaldığımız (malum her yerden bir araba fırlayabilir),

umumi tuvaletlerde kapılarda kilit olduğu hâlde üşengeçlikten kilitlemeyenler yüzünden tuvalete girerken kapıyı hala korkarak açtığımız,hatta ve hatta tuvaleti boşuna yapmışlar gibi gidip pisuvara veya kapı eşiğine sıçan insanîlerin olduğu,

yalnızca facebook ve/veya twitter kullanmak için bilgisayar ya da (akıllı)telefon alan arkadaşların olduğu,

bazıları ev alabilmek için ömrünü harcarken bazılarının o ev değerinde gömlek giydiği,

ağzında Marlboro sigarasıyla amcaların ve ayrıca yazılımı Microsoft olan HP bilgisayarından A4TECH klavyesini kullanarak gençlerin ya da abilerin “YABANCI MALI KULLANMAYALIM,PARALAR YAHUDİLERE GİDİYOR!” diye söylenip durduğu,

“Oturabilirsiniz,ablacığım!” diye nezaketen yer verdiğimiz hâlde ilk başta kabaca “Yok sağ ol!” deyip üzerinden saniye geçmeden o yere bir hışımla oturan teyzelerin görüldüğü,

zina yaparken günah olduğunu düşünmeyip sonrasında cünüp gezmek iyi değil diye yıkanan adamlara sık rastladığımız,
 
evli kadınla birlikte olduğunu anlatırken değil de,götürdüğü evli kadınların sayısını yanlış söyleyince "Dur ya yalan söylemeyeyim Allah günah yazmasın” diyerek sayıyı doğru hatırlamaya çalışan abilerin yaşadığı,

klavye üzerinden ülke yöneten gençlerin,kahvelerde kâğıt oynarken dünyayı kurtaran amcaların,dedikoduyla iklimleri bile değiştirme yeteneği olan ablaların
bulunduğu bir ülkede yaşıyorsanız eğer,yazmamak için hiçbir nedeniniz yok demektir.

…

Ben şair ya da yazar değilim;yazdıklarımı saklamanın bir anlamı yok diye düşündüm bir gün.Sadece edebiyat mezunu bir müzikseverim.Bunun yanında yapmayı sevdiğim pek çok şey daha var tabi.

Burada paylaşmak istediklerim aklıma esen sözler ya da şiirimsilerdir(yahut bazen yazılardır).Kâr ya da övgü amacı gütmeyen şeylerdir,zararsız şeylerdir. 

Etrafa verdiğim geçici rahatsızlıktan ötürü özür dilememe gerek varsa da dilerim.

İyi okumalar! (;