Hayatım bi süredir bok yolundan çıkmıyor... Aslında "bi süredir" demem yanlış çünkü o benim "normalim"
Sürekli inişli çıkışlı ve bi türlü düzlüğe çıkmayan bi hayat... Kendimi bu düzlüğe ya çizimle çıkarabiliyorum ya yazarak ya da sevdiğim insanla buluşarak...
Artık sevdiğimle de ekran hariç görüşemiyorum...
Çizim yapmak için hevesim, yazmak için hayal gücüm tükenmek üzere.
Kitaplarımı severek okuyan ve bölüm bekleyen insanlarsınız ve bu beni nasıl mutlu ediyor anlatamam. Bundan seneler önce bir kişinin bile okumasına şükrederdim ya da hiç beklemezdim okunmasını sadece yazmak için yazardım. Her neyse.
Bu inişli çıkışlı hayat bir süre sonra düzlüğe çıkacak. Çok az kaldı. O zaman da o kadar çok bölüm atacağım ki "Bunların hepsini nasıl okicam?" diyeceksiniz. Söz.