lalgonul

Sevgili ARAF ailesi ♥️
          'Ne zaman dönüyorsun?' Bu soruyu çok sık alıyorum ve hep “yakında” demek zorunda kalıyorum. Amacım kesinlikle sizi oyalamak değil. Fakat son dönemde her şey üst üste geldi. Önce evle ilgili sorunlarla uğraşmak zorunda kaldım, bu yüzden yazamadım ve paylaşım yapamadım. Tam onu hallettim derken... Şimdi de bir sağlık problemiyle uğraşıyorum. İnşallah her şey yolunda giderse, en kısa zamanda dönmeyi gerçekten çok istiyorum. Dualarınızı eksik etmeyin — hem benim için hem de sağlık sorunlarıyla mücadele eden herkes için. ❤️

Çok özledim araf'ı
          

ARAF arka planda yazıp düzenlediğimi biliyorsunuz zaten bölümleri kaldırdım düzenlenmiş haliyle inşallah tekrardan yayınlayacağım en kısa zamanda. Bu kalıcı bir şey değil yani düzenlenmiş haliyle yeniden karşınızda olacağız ♥️

Çok ağır çok yorgun çok bunalımlı çok kaos dolu bir yıl geçirdim. Kendimi en çok nereye ait olduğumu sorguladığım bir yıl oldu. Ama umudumu asla kaybetmedim. Bu yıl dileklerim kök saldı hissediyorum yakında meyve verecek. Hiçbir zaman umudumu kaybetmeyeceğim. Sizi seviyorum iyi ki varsınız iyi ki kalemimi beni hikayelerimi gönülden okuyor hissediyorsunuz. Bana yalnız değilsin diyorsunuz. ♥️

Güzel şeyler oluyor demiştik en son. O güzel şeyler olmaya devam ediyor hayatimdaki sorunların yüzde yetmişi çözüldü odağımi yazmaya verebilimiyorum. Bir tek şu taşınma işleri kaldı. Bir taşınabilsek tamamen döneceğim. Dua edin olur mu sorunsuz bir şekilde taşınalım. Evimde olma hissiyatını çok özledim iyi ki varsınız içimi dökebiliyorum. Anlayışınız için teşekkür ederim ♥️

Yineeee ben yineee ben sizi habersiz öylece bırakmak istemedim o yüzden yazmak istedim. İyiyim elhamdülillah. Devam ediyorum yazmaya. En yakın zamanda inşallah bölümler de gelecek ♥️

DUYURU (ARAF İÇİN)
          
          Şu açıklamayı yapmamak için inanın o kadar uğraştım arka planda o kadar kendimi zorladım ki ama olmadı. Devam edemiyorum. Yazıyorum şu an elbette evet ama paylaşmıyorum hevesim yok oldu sanki. Çok küçük de olsa biz bir aileydik fakat son attığım bölüme o kadar az kişi ulaşabildi ki. Maalesef ben duvara yazıyormuşum gibi hissettim ve inanın bu da çok ama çok üzücü, yıkıcı bir durum. Zaten bölümler on beş günü buluyordu biliyorsunuz hiç detaylıca bahsetmedim ama onun da sebebi şuydu; depremden sonra biz evimizi kaybettik şu an hem ev için evrak işleriyle uğraşıyorm hem yaşamak zorunda olduğumuz evde eşyalarımız üst üste boğuluyor gibi hissediyorum odaklanamiyorum. Bunu şikayet olarak söylemiyorum elhamdülillah bizim sığınabileceğimiz bir ev var. O kadar insan hala çadırda kalıyor ki. Yani sadece size elimden geldiğince dilimin döndüğünce tüm samimiyetile durumumu anlatmaya çalışıyorum. Bu kadar sıkıntının üstüne nefes aldığımız tek yer olan Wattpad de gidince tabii baya çöküşe geçtim. Başta da dediğim gibi evet yeniden yazmaya başladım ama hem şu şartlarda yayınlamak istemiyorum. Hem de çok yavaş yazıyorum bir bölüm atıp sizi tekrar haftalarca bekletmek istemiyorum. Karşınıza çıktığımda arka arkaya bölümleri atmak istiyorum. Taslak olarak en azından arka planda biraz ilerletmek istiyorum hikayeyi.  Hepinizi çok seviyorum iyi ki yazdım, iyi ki tanıştık sizinle.  Tekrar döndüğümde (bir yere gitmiyorum da yani bölümleri yayınlamaya döndüğümde) umarım yine benimle olursunuz. Unutmayın ki sizin en küçük desteğiniz yorumunuz görüşünüz mesajınız beni dünyalar mutlusu yapıyor. ♥️

Bebeklerim birkaç kez duyuru yaptım ama yine yapayım sizi habersiz bırakmayayim. Malum durumlardan dolayı uzun süredir yazamıyordum psikolojim alt üst oldu. Ama şimdi arka planda ARAF yazmayı devam ediyorum. Umarım Wattpad en kısa sürede açılır da bölümleri atarım. Yok hayır başka hiçbir uygulamaya ısınamadım. En kötü ihtimalle de artık başka şekillerde girip atarım bölümleri ne yapayım:(

Çok özledim....

Dilem 70k olmuş ama sevinemiyorum bile :(