laralia_

“toprağa eğildim sonra yüzünün neresine denk geldiğini bilmediğimden, başını örten kısmın her bir yanına ağlaya ağlaya buseler bıraktım.. 
          	ilk günahım, ilk kesiğim, ilk serpilişim

laralia_

•
          ağzımdan dökülen son sözlerden sonra gözlerine bakmıştım. gözlerine galaksiyi sığdıran çocuğum, şimdiyse denizleri sığdırmıştı. ama hala o an bana sarılmasını istedim, kalbimden gitmesini istedim aklımın sesi eşliğinde. peki ya kendi sesim? neden konuşamıyordum? düşüncelerimi bile böylesine kitleyen neydi? deniz? sel? okyanus? belki de hiçbiri? rüzgar saçlarını savurmuştu. kalbimde tüten kokusu içime işlemişti. işte o an kalbim, aklım düşüncelerim sustu. ama hala deniz vardı. sensizken yüzmeyi unutmadım ama kimse de yüzmem gerektiğini bana hatırlatmadı. soğuk ama sensizlik denen o boşluğu dolduracağını sanmıştım bu suların sana kavuşmak için, kararmış dünyamda bana sunduğun ve senin sonun olan maviliklere teslim oluyorum. dalıyorum en derinlerine fakat denizin derinliklerinden korkuyorum ben sevgilim. anlıyorum ki liman diye sığındığım kişinin denizinde boğuluyorum..

laralia_

anlayamıyorum. hiçbir duyguyu aylarım böyle geçti ve böyle geçmeye devam ediyor ne mutluyum ne de mutsuz, ne sevgi hissediyorum ne de nefret hiçbirini hissetmiyor gibiyim ama bir yandan da var olmuş bütün duyguları hissediyor gibiyim.. tek bildiğim şey artık yorulduğum.

laralia_

yorulduğumu iliklerime kadar hissediyorum, içimde dolaşan acınası sızı boğazıma düğüm oluyor..
• Reply

laralia_

|~| 
          bu günde sana olan bağımlılığım sadece ikimizin arasında kalacak. gülüşün zaaf’ım, dilerim yüzünden gözlerinden yıldızlar eksik olmasın.. seninle aramızdaki bağın mor ve ötesine kadar sürmesini istiyorum bu geceden.  evrende zamanımız bitene kadar seninle sarhoş olacağım.. bir şeyler hissetmeye ihtiyacım var bu evrenden gitmeden seninle,  çünkü kalbinden geçip ölmeyi diliyorum, yanımdan ayrılmayacağına  söz ver, bana bu gece geçip gitmeden…