yoruldum. Dün kendimi aynada kendime aşıklamaya çalışıyordum delirdim gibi hissettim cidden çünki artık o kadar fazla her şeyi açıklama gerekçesi buluyorum ki. Tabi açıklayamadım çünki ağlamaktan konuşamadım dün gece. Uyuyamadım,zaten kalp ağrısı sağolsun. O ağlayan halimi kim görse acırdı. Ama acıma istemiyorum da ben. Beni bu hale getirenlere de hakkım helal değil,bana da ölüm var sonuçta ben de öle bilirim sonuçta. Her neyse hayatımı yoluna sokmak zorunda gibi hissediyorum ama nasıl yapacağımı bilmiyorum öğretecek kimse yok bende hayatımı nasıl yoluna sokarım bilmiyorum çünki hayatım doğru olmayalı uzun süre oldu. Doğruyu yanlışı bilmiyorum artık. Her neyse işte benim bir şey yapmam lazım şu hastanelerden ve ya bu girdiğim ortamlardan kurtulmam lazım. Kendimi kurtarmak zorundayım,birinin beni kurtarmasını bekleyemem ölürüm.
