okyanus

"Neden kendini sevmiyorsun?" dedi bende "seviyorum ki." dedim sonra bana kızdı "kendini sevseydin kendin için iyi şeyler yapardın kendin için çalışırdın daha güzel bir hayat sunardın kendine"  dedi o anda tak etti aklıma. Ben kendime gerçekten değer vermiyor gerçekten sevmiyorum kendimi. Başkasından hoşlandigimda onun için çalışıyorum elimden geleni yapıyorum hırpalıyorum kendimi ama bunlardan tek birini bile kendim için yapmıyorum sonra kendimden nefret ettim daha çok nasıl kendime bunu yaparım diye. Bunu okuyan kim varsa lütfen başta kendinize aşık olun deliler gibi başkasına yaptığınızın en iyisini kendiniz için yapın. 

İyi misiniz? Her anlamda...

Artık kafamı toplamalıyım.

Aptalca.

.

O kadar bunalmış hissediyorum ki kılımı kıpırdatasım yoktur

Günaydın kendim.  Sabahın erken saatleri... Şimdi sıcak yatağım da bir kupa kahvemle, geniş bir camdan  yağmurun ağaçların üzerine yağışını izlemek isterdim. Sonra hiç kimse olmasın hiç bir gürültü olmasın. Olacaksa yağmur sesi ve benim nefes seslerim olsun.  Olacaksa kitapların yarattığı o, sessiz ve sade gürültü olsun. Başkalarının düşünceleri, davranışları ve tüm negatif enerjiden yoksun olsun benden. İstemiyorum! Çünkü ancak bu şekilde huzuru kendi benliğimi bulabilirim. 
          

Sanat sanat içindir klassizim.

Özgüvenim sürünüyor

"Yağmurlu." Geriye kalan hiç bir şey ve hiç kimse umurumda değil.