laviliva

ardında bıraktığın bin kırık saksıda bin fesleğen yetiştirdim. güneşi özledim ama seni asla. keşke kırık bir saksıda yetişen fesleğen olmayaydım.

laviliva

telefonumu değiştirdiğim için wattpad hesabıma web üzerinden giriş yapsam da yazdıklarımı nasıl paylaşırım bilmiyorum. uzun bir süre ayrıyız sanırım, en kısa zamanda umarım yeniden burada paylaşabilirim yazdıklarımı.

esman123351

Bazen her şey bitti artık yaşayamam dediğimiz anlar olur hiçbir şeyimizi hiç kimseye anlatamayız çünkü kimsenin bizi gerçekten anlamayacağını düşünürüz zaten çoğu insan sadece anlamış gibi yapar. Kendini en iyi sen anlayabilirsin. Gerçi ben kendimi de anlayamıyorum. Ama belki bir gün bizi anlayacak biri çıkar karşımıza bizimle benzer şeyler yaşayan ve benzer şeyler hisseden biri. İşte o an belki o kişi en yakın arkadaşın olmaya hak kazanır belki de can yoldaşın olur çünkü seni anlayan kişi herhangi biri değil o hayatının kalanında seninle olacak ve muhtemelen ölümünün arkasından ağlayıp mezarına çiçek diken o kişi olacaktır. Umarım hayatına bir şeyler katabilecek insanları bulup hep onlarla bir arada olabilirsin. Ve eğer ki seni gerçekten anlayan bir insan bulmak istiyorsan sadece etrafına biraz daha dikkatli bak mutlaka seni anlayacak biri çıkacaktır :) ve son olarak belki sen sadece öylesine yazıyorsun ama yazılarının bana ilham olduğunu söylemek isterim

laviliva

@esman123351  2 aydır bana yazmayı düşünen birisinin olduğuna şaşırdığımı itiraf etmeliyim sanırım. Bu bana çok ütopik geliyor çünkü dediğim gibi yazdıklarımın okunduğunu düşünmüyorum. Öylesine yazmıyorum ama yazdıklarımı öylesine paylaşıyorum. Ve sen de iyi ki bana yazmaya karar vermişsin çünkü diğer türlü senden haberim bile olmaycaktı.  Aklına geldiğime sevindim. Düşüncelerini ve hislerini benimle paylaşmaya devam edersen çok mutlu olurum. Sende kendine iyi bak :)
• Reply

esman123351

Her şey kararlardan ibaret aslında ben bir karar verdim ve sana yazdım aslında iki aydır yazmayı düşünüyordum ama ne yazacağımı bilmiyordum birazda çekingen bir kişiliğin olmasından galiba ama hayatın bir şeyleri ertelemek için çok kısa olduğunu farkettim ve bir anda aklıma sen geldin neden bilmiyorum... Ve eğer bir gün yeniden düşersen ve yanında seni kaldıracak kimse olmazsa yüzüne bir gülümseme kondur ve ayağa kalk. Sonra düşmene sebep olan durumu kabullen. Belki düzeltebileceğin bişey değildir ama oldu artık ve ne yaparsak yapalım hayat devam ediyor. Ama eğer düzeltebileceğin bir şeyse düzeltmek için uğraş elinden geleni yap. Eğer gerçekten uğraşırsan bir yerden sonra mutlaka düzelecektir. Bu süre belki bir gün olur belki bir yıl belki on yıl. Ama mutlaka düzelir. Bir dahaki konuşmamıza kadar kendine iyi bak ve anlatmaya devam et. Sen anlatırsan mutlaka dinleyen birisi olacaktır.
• Reply

laviliva

@esman123351  Anlaşılmak istemeyi bırakalı çok oldu ama bir yanım hâlâ anlatmanın bir şeyleri düzelteceğine inanıyor. Umarım sen bir gün kendini anlayabilirsin :) Güzel dileklerin için teşekkür ederim, beni ne kadar mutlu ettiğini tahmin edemezsin. 
            Belki de etrafıma dikkatli bakmadığım için beni anlayacak kişiyi fark etmiyorumdur ama anlayacak olan anlar diyebiliyorum artık. Bazen yazmanın hayattaki her şeyi düzelteceğine inanan ben, bazen de yazmamam gerektiğini düşünüyorum. Düştüğüm bir anda elimden tuttuğun için teşekkür ederim. Yazdıklarımın birine ilham olmak ne kelime, birileri tarafından okunduğunu bile düşünmüyordum. Yazdıklarımı okuduğun ve değerli hislerini benimle paylaştığın için de çok teşekkür ederim.
• Reply