lavinia_5555
Aşamıyorum işte ama artık kelimelere de dökemiyorum, zihnim o kadar dolu ki içerideki sesler susmak bilmiyor. Zihnimin zemini cam kırıklıkları ile dolu adım attıkça canım yanıyor geçecek bitecek bu gün iyi olacak dediğim her günün gecesi aynı bitiyor. Bitmek bilmeyen mide bulantılarım baş ağrılarım var uyku uyuyamıyorum aldığım ilaçlar hiçbir işe yaramıyor nefes aldıkça boğazıma dikenli teller batıyormuş hissine kapılıyorum. Düzelecek mi bilmiyorum ama düzelsin istiyorum artık, ha inancım kaldı mı bu konuya orası muamma severek yaptığım her şey şu an midemi bulandırıyor hayatıma yön vermek istememe rağmen her seferinde beni durduran görünmez bir güç var ve ben her karşı çıkışımda bu güce yeniliyorum daha çok şey yazardım ama devam edecek kelimeleri bulamıyorum daha fazla...