Hayatı kitaplardaki gibi sanma yanılgımdan kurtulamıyorum, sanıyorum ki insanlar tıpkı romanlardaki gibi yaptıkları her hareketten, kurdukları her cümleden, kullandıkları her kelimeden önce özenle düşünüyor sayfalarca betimleme yapıyor ve sonra konuşuyor. Ama öyle değil maalesef hayatınızı kökten değiştirecek eylemler içine girerken sizden bağımsız yapıyorlar bunu, yarattıkları etkinin farkında bile olmadan son derece fütursuzca, sadece kendi isteklerine itaat eden hem efendi hem köle olarak. Tüm dünyanın etrafımızda dönmesini isteme bencilliği değil bu gerçek hayatla yüzleşmenin acımasızlığı sadece. İnsan her seferinde aynı şaşkınlığı nasıl yaşar nasıl normalleşmez kafasında olup bitenler anlayamıyorum. Gerçekçi bir insan olmaya çalışırken tam bir hayalperest çıkarmışım ortaya aslında. Hayallerindeki hayatı yaşamak için çabalayan gerçek hayatla karşılaştıkça direnci kırılsa da umudu bitmeyen bir hayalperest; güzel hayaller içinde, yanlış insanlar kalbinde...