likehappyIDontKnow

Ben gerçekten yoruluyorum. Kimse görmüyor. Görmelerini o kadar çok istiyorum ki. Nasıl olduğumu sorsunlar, neden böyle olduğumu, neyin canımı sıktığını, yardıma ihtiyacım olup olmadığını sorsunlar o kadar istiyorum ki... Niye yapmıyorlar? Niye sormuyorlar hiçbirini? Neden durumumun normal olmadığını düşünmüyorlar? 

likehappyIDontKnow

Bakıyorum aynaya "neyim eksik, neyim yanlış?" Diyorum. Kilom, yüzüm, sıkıcı kişiliğim, okul başarım ya da daha fazlası. Hepsiyle bir sorunum var. Düzeltmeye çalışıyorum. Yapamıyorum. Aileme yönelmek istiyorum. Onlarla aramı daha iyi yapmaya çalışıyorum. Yapamıyorum. Felix ben niye hiçbir şeyi yapamıyorum? Niye hiçbir şeyi beceremiyorum? 

likehappyIDontKnow

Felix... O zaman nasıl da sevildiğimi hissediyordum değil mi? Biliyorum gerçek değildi, ilk olmasının getirdiği bi saflık vardı bende. O işlerde yeniydim gerçeği sahteyi ayırt edemiyordum. Ama en azından bir dönem değer gördüğümü hissetmiştim. Mutluydum. Sürekli nasıl olduğumu, ne yaptığımı soranım vardı. Tabiki o zamanları tekrar yaşamak istediğimden söylemiyorum bunları. Asla istemem de. Ama anlıyorsun değil mi? O sevilme hissini bir kere yaşadım ve artık unutamıyorum, tekrar istiyorum. Yıllardır hemde. Olmuyor. Beceremiyorum. Ben seviliyorum kendimi ne insanlar sevebiliyor beni