vio

senin varlığın ruhumun en derin yarasına merhem oldu, her yarayı sevgiyle sardı.

yolumun ışığı

bal dudaklarını öperken son nefesimi veririm

kollarımın arasında ağlamanı gerektiricek hiçbir şey yok minik bebişim

ben hata yaptın diye gidicek biri değilim

sana aşk şiirleri yazmak isterdim sen uyurken

kaptanın sana kurban olsun kuzey yıldızım

ben senin görmediğin yaralarını da iyileştiriyorum

o kadar okyanus gördüm senin teninin üzerindeki damlalar kadar güzelini görmedim

'sana olan duygularımı anlatmaya kalksam ve okyanusları mürekkep yapsalar mürekkebim yazmaya yetmezdi'