@lemaczennie
Bunu uzuun zamandır yapmak istiyordum. Son birkaç aydır kafamda tam oturmayan bir kurgu vardı ve en sonunda yazmaya karar verdim. Umuyorum ki girdiğim bu yol, daha önce yazdığım kurguların yolundan daha açık olur.
https://www.wattpad.com/story/332691637-arman
Sizden bir ricam olacak. Çok severek okuduğunuz ve 'okuman gerek' dediğiniz birkaç basılmış kitap önerebilir misiniz?
@lemaczennie watpaat kitabı olarak soruyorsan eğer kesinlikle ölüme fısıldayan adamı okumalısın
kitaplarla kafayı yemek üzereyim. hepsini çok seviyorum.
Hayatın gerçeklerini daha da fazla anladığım dönemdeyim galiba.
nefret.
Hiç düşündünüz mü, hayat neden böyle engeller çıkarıyor karşımıza?
Mutlu olduğumuzda, o mutluluk neden kursağımızda kalıyor?
Eksiksiz yaptığımız şey neden en sonunda eksik bir şekilde beliriyor?
Ya da hayat neden emin olduğunuz bir şeyden vazgeçirtiyor sizi?
Bugün bana bir bileklik bağladılar okulda. Ne olduysa o bileklik bağlandıktan sonra oldu. Aslında bileklikten öncesi de var. Suçu bilekliğe atmıyorum tabi, benimde suçum var. Bileklikten katbekat fazla suçum var hatta. Ne bileyim, düşünmeden hareket etmek falan benim suçum. Sürekli bunu yapıyorum ve mutluluk kursağımda kalıyor. Her zaman olduğu gibi.
Ve maalesef duygularımı içimde tutamıyorum. :)
@lemaczennie günlerce saatlerce düşünüp kafa patlatsak da cevapsız kalıyor sorular... ayrıca duygularını içinde tutma zaten,kendine bir kötülük de sen yapma. konuşmak istersen, paylaşmak istersen sıkıntını ben her zaman buradayım ♡
Bir sürü insanın hayatını karartanlar, umarım hepiniz o enkazların altında çürürsünüz.
Bak, mesela oturalım şöyle karşılıklı.
Anlatayım sana içimi parçalayanları.
Dinle ama sakın diğerleri gibi yapma;
Anla beni, sarıl bana, okşa saçlarımı, gözyaşlarımı sil, ellerimi tut.
Lütfen artık ellerimi tut.
Hayatın en üzücü yanı, sana hatıra verenin hatıraya dönmesidir.