cemal sureya her zaman en sevdigim sairlerden biriydi. gun geldi, kaderlerimiz birlesti, birbirimizi en icten duygularla anlar olduk. bize bunlari yasatanlar sagolsun.
bize okulda osmanlica dersi veriliyor.. arkadaslarla dalga geciyoduk hicbir turlu olmazsa buyu yapariz diye. ben de sinava hazirlik olsun diye osmanlica yazma calismasi yaparken bi siir yazdim sonra dedim ki neden ona vermeyeyim.. buyu sanmislar
abi bu sefer bir seyler olduguna eminim ama onun icindeki durtuyu aski hoslantiyi sevgiyi nasil alevlendirebilirim bana adim atabilecegim bi karsilik lazim yoksa ben reddedilecegim kisiye fiz cokemem lutfen yardim edin napicam cunku gercekten seviyorum hani bi cikar beklemeden karsiliksiz sadece sarilmak sevmek gormek adina seviyorum ve uzaktan ama bir o kadar da yakindan bakisip duruyoruz sadece artik dayanamiyorum :(