beni bir yükmüşüm gibi kıytı köşelerde kalbinden attığını bilmiyor muyum. bir kez yanında yürümedim senin. gözüne görünmedim. ağlamadım yüzüne, ardından ses etmedim. bilmiyor muyum ne yaptığını, öyle mi sanıyorsun. ben anlamam mı o kadarından. biliyor musun ben biraz deliyimdir ve az da hasta ama hiç salak değilimdir ve biliyorum, sen beni sevmediğinle kalmadın. benim seni sevmemi bile istemedin. ne olsun isterdin, öleyim yok mu olayım. ne ağırmış benim anılmayan adım omzuna belli bükülmüş belin, üryansın artık ve dimdik. parmakların göğüs kafesimi yarar kalbimi arardı ya hani bir vakitler ama bulamazdı bulsa alıp atamazdı onu. bir çuval unun içinde kötü bir kurttu sanki benim varlığım. öfkeyi söküp almak o kadar zor değilmiş dimi. şimdi ben de sen gibi, çıplağım, korkağım ve kötüyüm keşke kırılsa kalbin. ne olayım istersin, bir de sen gibi hiç mi olayım. durup senden af mı dileneyim bir vakitler için. oysa geçti çok küçüktük. geçti hataydı hepsi. çocuktuk, duyuyor musun şu dediklerimi. bir yanlışlık vardı bu işte o yanlış bendim tabii. neyseki senin de doğruların bir boka yaramıyor işte.