ᶻᵉʰʳᵃ

bıktım artık hayaller ve umutlar adına sözler yazmaktan.nefret ediyorum.copluk gibi hissetmekten ve aglamaktan.aglamak derken de,yazarken de ezikce geliyor.ciceklerden de nefret ediyorum tamam mı? hayalim yok artık. çiçek serasina da sahip olmak istemiyorum. yazar da olmak istemiyorum. anlamli kelimeleri ben birleştiriyorum ve anlamsiz,solmuş ciceklere dönüştürüyorum.Zehir acıdır,aşktır,akittigin gozyaslaridir,çiçeklerdir,hayallerdir,umutlardir,ölümdür.kelimelerim de zehirdir.bana göre anlamlari var çünkü.bir başkasına göre anlamaz cümlelerimi.ama bana göre anlamlari var ve bu yüzden kelimelerim de zehir.

sadece gelip yeniden yanımda olur musun? söz veriyorum,bu sefer kimse beni sevemiyor diye ağlamayacağım sana.

yemin ederim artık rol yapmiyorum.bu yüzden kizmana gerek yok anne.

Buraya girmeyeli çok olmuş.Bugun üzüldüğümde her şeyimi yazdigim defteri okudum.Asiri duygulandım şuan.Aglamak üzereyim yani.Bir de oraya genelde sözlerimi yazıyorum.Cunku burası artık evim gibi hissettirmiyor.Butun sözlerimi kaybetmişim gibi hissettiriyor.Ve evet,defteri okudum.Duygularimdan bahsedeceğim.

Bazen aşk öyle yerlerden vurur ki bedenin değil kalbin kanar.
          Aşk kalbini kanatır.
          Bazen umut öyle yerlerden vurur ki bedenin değil düşlerin yıkılır.
          Umut düşlerini yıkar.
          Bir insanı oluşturan iki şeydir aşk ve umut.
          Aşkımıza umut etmiştim,şimdi her şey hiçlik.
          Düşlerim yıkıldı,kalbim kanadı ve bu bataklıkta nilüfer çiçegi açamaz.
          Beni yalnız bıraktığın bu bataklıkta kurtarılmayı bekliyorum.

Her insanın içinde öldüremediği küçük çocuğu vardır.Sadece insanlar öldürebilir küçük çocugu.
          Düşlerimiz bir fidandır aslında,biz küçük çocuga ne kadar iyi bakarsak küçük çocuk da iyi bakar o fidana.Sular,solmasını engeller,büyütür o fidanı.
          Fidan eninde sonunda büyüdü mü meyveler de verir.Meyvelerin çekirdekleriyle yeni ağaçlar da yaratabilir.Yeter ki küçük çocugu öldürmelerine izin vermeyin.Küçük çocuk ölürse o fidan asla büyümez.İçinizde yarım kalan fidanlar olur.
          Ve sen,içimde solmuş o fidansın.

Aşkın tarifi nedir ki? Yalan mı,Duygu mu?
          Hayır,aşk middlemist'in kırmızı kamelyasıdır.Hem az bulunur,hem de kaderi ellerine teslim etmektir.Kaderim senin ellerinde demektir kamelya.Ben sana kamelya olmaya çalışırken sen lavina oldun bana.

Çözülmesi en zor düğüm gibi.Karmaşık ama öğrendiğin zaman ne kadar da kolay.Benim kelimelerimde öyle madam;bir gün anlarsanız içimi ne kadar da kolay kelimelerim.Ama şuan ben bir Gordion düğümüyüm,solmuş ve zehirli çicek.

Yıkılmış bir evdeki anılar gibisin.Ne acı değil mi ama?Ne eve geri donebilirsin,ne de anılara.Yıkılmış ev umutlarımdı.Sense anılar.Zehirli bir çicegin umut etmesi imkansızdı.O yüzden o ev yıkıldı ya,o yüzden o anılar geri gelmedi ya.Gelmez,hissedilmez.Zehirli çicek sadece öldürür.

Gözlerim kapalı olmasına rağmen senin bana karşı olan duygularını görmüştüm.Gördüğüm tek şey siyah bir lalenin solmuş dallarıydı.O an anladım,hiç bir zaman duygularım özgürlüğüne kavuşamayacaktı.Sen benim özgürlüğümdün.Bundan acı ne olabilir dediğim zamanlarda hissettiğim lavina çiçeğimsin sen.
          Sen benim duygularimın lavina çiçeğisin,bundan acı n'olabilir?