Sesin yankılandı boşlukta . Metal koridorlarda yankılanan sesine koştum . Dümdüz boşlukta seni aradım . Her adımımda sesin burnumun dibindeymiş gibi kulağımı sağır ediyordu . 
Dayanmakta ısrar ettim . Birden sesin kesilerek ağlama hıçkırıklarına dönüştü . Saatlerce ağladın . Koşarken dilim kurumuştu . Ellerimi demirden duvara koydum . Koymamla çekmem bir olmuştu . Demir duvar öyle sıcaktı ki elim kıpkırmızı olmuştu . 
Sesin yine kesildi bu sefer kahkağa atıyordun . Güldüm . Gülen yüzünü anımsadım . O minik gamzeni anımsadım . Elim titremeye başlamıştı . Kapatamıyordum parmaklarımı . Elime baktığımda su toplamıştı . Sıcak demir duvar yapmıştı . Birden ses kesildi . Yerine tiz bir çığlık aldı . Kulaklarımı kapatarak bu sağır eden sesten korunmaya çalıştım . Ama nafile . Kulağımı ne kadar sıkı kaptırsam kapatayım bağırış sesi daha yüksek çıkıyordu . 
Sonra ayaklarıma doğru baktım . Yok olan ayaklarıma . Sonra ellerime . Elim kan içinde ve ortasında boşluk . Gövdesine baktı . Elledi . Sadece ortam havasını hissetti . 
Gözlerini bacaklarına dikerek yok
 oluşunu izledi . Yok olmuş elleri yerde gülün en güzel tonlu
 kırmızısından  kanlara dönüşüyordu . Hayııır diye bağırırken karşısında onu gördü . Yok olmuş bedenini gördü .
Birden üstüne koca bir yığın vermişler gibi ağırlaştı . Yere diz çökerek sevdiğinin kayboluşunu izledi . Beraber yok oluşlarını izlediler .