sokaksızlar kapımdalar
bu gece, efendim,
benim bile
ulaşamadığım
nefeslere
uzanıyorlar bu gece.
üstelik ay ışığı sızıyor perdesiz evime!
pek de bir berbat duruyor
gökyüzü,
düştüğüm ölümlerin
önsözü,
gibi.
hiç gülümsedin mi,
diye soruyorum
tanrıya;
saçlarımı okşuyor
boğuluyorum.
bu çirkin çanakçı dükkanı
sahibi, ruhumu çalan tanrı(sanırım)
içindeki sarı güller
bana ait değiller
kimse tarafından
bilinmez ki onlar
benim evimde büyüyemezler.
'elize