sevdiğin kişinin kalbini çok fazla kirmasi onunla birdaha konusamamak bir enkazın altında kalmaktan daha da kötü berbat hisettiriyor bir zamanlar gerçekten ona her zaman çok sevdiğimi söylüyordum ta ki o güne kadar, herşey bozuldu bilmiyorum ben mi mutlu olmayı haketmiyorum? nerde yanlış yaptim(k) neden böyleyiz? bilmiyorum cok fazla canımı yakıyor ölmek istiyorum adeta, ne yapsam çıkmaz sokak bir çözüm yolu yok seviyor mu sevmiyor mu bilmiyorum cok düşünüyorum ve bu berbat hisettiriyor mutlu olamıyorum nedensizce asla mutlu hissetmek istemiyorum çünkü kotu birsey olucak korkusu var, ya birden heryerden çıkarırsa? ya başkasıyla olursa? çok korkuyorum ben gün içinde insanlara anlatmaktan artık "yeter" , "sana kız mı yok amk sktir edersin" diyorlar edemiyorum anlamiyor hiçbiri anlamiyorlar ne hissettiğimi ne kadar berbat bir çıkmaz sokakta olduğumu bilmiyorlar çok canımı yakıyor ama kendimi enayi, aptal gibi hissediyorum belki de öyleyim? belki ben abartiyorum? ama yapamıyorum işte sanki birşey varda beni ona çekiyor sandığımdan cok benim icin seyler ifade ediyor neden bilmiyorum umarım herşey düzelir iyi şeyler olur lütfen.