Yazacaklarımın hiçbir faydası olmayacak, ama olsun. Yoruldum ben biliyor musunuz? Her şeyden, herkesten, tüm bu olanlardan, başıma gelenlerden... Şuan da 'iyiyim' ben diyorum herkese, neşeli davranmaya çalışıyorum, başarıyorum da. Ama bilmiyorlar ki benim şuan ne hissettiğimi. Bilmiyorlar ki benim; yorulduğumu, yıprandığımı, solduğumu ve yıkıldığımı. Bir bina gibiydim ben, taşlarım duvarlarım sizdiniz. Siz gittiniz, o bina yıkıldı. Siz gittiniz, o bina çöktü; parçalara ayrıldı. Bunu siz yaptınız, her şeyden çok güvendiğim, her şeyimi verebileceğim, hatta ve hatta bazıları için canımı vereceğim insanlar yaptı. Siz sadece gittiniz; gitmekten bıkmayıp, benim yıkıldığımı gördükçe gittiniz. Teşekkür ederim size, tüm bu yıkılışlarımın sebebi sizler olduğunuz için. Teşekkür ederim beni siz yıktığınız için, yıkılmanın nasıl birşey olduğunu anlamamı sağladığınız için. Teşekkür ederim, binlerce kez teşekkür ederim.
