Gideceği sırada içimde değişik bir his oldu 'gitme' demek istedim ama diyemedim sanki kötü bir şey olacak gibi hissettim ama bir şey diyemedim. Sadece 40 dakika, 40 dakika sonra kızın biri gelip "o kötü oldu yanına git" dedi. Sonra kalbim hızlı atmaya başladı koşarak merdivenleri çıkarak ilk yukarıda ki odaya baktım kimse yoktu. Sonra iki kat aşağı nasıl bir hızla indiğimi bile bilmeden koştum odanın kapısını açtım onu o halde görünce elim ayağım titremeye başladı ne yapacağımı bilemedim hareket edemedim. Sırtımda ki el hafifçe ittirince hareket edip yanına gittim. Sonra kalktı başı önünde sağ omzumun hizasında aramızda bir adım var yok arasında durup ağlamaya devam etti. Onu hiç böyle ağlarken hatta hiç ağlarken görmediğim için ne yapacağımı şaşırdım ve korktum. Ellerimin titremesini dindiremeden ona destek olmaya, ağlamamaya çalıştım. Şuan nasıl bilmiyorum fakat umarım ağlamıyordur.