lostchildofgod

kendime not: house of cards’ı bitir

peraninsatirlari

seni ilk okuduğumda küçücük bir kızdım, şimdiyse on yedi yaşında kocaman bir kızım. belki de uzun olduğum için kocaman hissediyorumdur... ama ne zaman renksiz bir kadın'ı okusam o 2019 gecesine ışınlanıyorum. o zamanki kırıklarım tenime batıyor, hissediyorum. bana bir grubu ya da sanatçıyı önermiştin, satır arası yorumlarımın anımsattığını söylemiştin. öylece kütüphanemi karıştırırken hatırladım tüm bunları. sen ve yazdıkların beni hep etkiledi, hala da etkiliyor. düşünmekle kalmak değil belirtmek istedim tüm bunları. esenlikler dilerim güzel n.

lostchildofgod

sen böyle yazınca fark ettim ki yazdığımda ben de küçücük bir kızdım ve şimdi seninle aynı yaştayım. o zamandan hayatıma giren benimle büyüyen güzel birkaç insandan biriydin ve şimdi 2019’a ışınlanıp tekrar o kaygısız halimle yorumlarını okuduğum güne dönsem keşke, güzel olurdu. ella fitzgerald’dan my funny valentine şarkısını bırakıyorum şimdi de sana, iyi geceler <3 @peraninsatirlari 
Reply