Öylesine yaşıyorum sadece;
Öylesine boş,
Öylesine anlamsız,
Öylesine yalnız,
Sadece yaşıyorum,
Adına yaşam denirse bunun,
Özlediğim var; dönmesini istediğim,
Oysa kendi ellerimle itmiştim onu,
Şimdi gelmez; biliyorum,
Bizzat akıttığım gözyaşlarını kendi başına siliyor,
Hiç dokunamadım tenine,
Hiç okşayamadım yüzünü,
Hiç izleyemedim sevişme sonrası uykusunu,
Sanki küçük bir çocuktum onunlayken,
Sanki o; oyuncaklarımdan yaptığım bir kuleydi de,
Yanlışlıkla yıkınca günlerce ağladım.