En umutsuz olduğun yerdesin. Kafanı bir yerlere dayamış bir şeyleri dinliyorsun. Kendinden başka her şeyi dinliyorsun. Tekrar ağladın, tekrar yenildin. Geçer dediler geçmedi. Yemedin, sigara içtin, çok sigara içtin ama unutamadın. Yalnız kaldın, çok sustun. Çok uyudun, hiç uyumadın, sadece pencereden baktın. Ağladın, yalnız kaldın. umutlandın, umutsuzluğa kapıldın. “beni yalnız bırakır mısınız?” da dedin, “müsaitsen arayabilir miyim?” de. Geçti sandın geçmedi. Ağlamadığını sandın ama gözlerin doldu. Özlemediğini sandın ama içinde acıyan bir şeyler vardı. Unuttum dedin unutamadın. Unuttum deyince hatırladın. Hatırladıkça kanattın kendini. Anılara sığındın, milyonlarca kez hatırladın. Anıları sevdin, anıları kokladın, onları öptün. Kokuları unuttun, sesleri unuttun, fotoğraflardan yoruldun. Öğrendin, gördün, geçirdin, kaçırdın, kaçındın, tekrardan yapmadın. Tekrardan kanmadın. Tekrardan kanamadın, hala dirisin. Fotoğrafları sevmedin, anıları unuttun. Anıları unutunca korktun. Hatırlayamadığın şeyleri özledin..