noya

nasılsın 

uzun zamandır aktif değildin geri gelmişsin

beni özlediğin zaman gözlerini kapat 

kalbimden bir parça al

en doğrusu bu olduğu için böyle oldu 

ben bu adama aşığım 

önceden hissettiğim bazı duygular için "hak etmiyorum" derdim
          bu duyguyu hissetmek için elimden geleni yaptım mı?
          gerçekten böyle hissetmem doğru mu?
          sanki başkalarının hislerini çalıyormuşum gibi suçluluk duyardım
          birinin ölümüne üzüldüğümde,
          "ben annesi değilim, ben babası değilim, ben bir yakını bile değilim.. peki ben neden kendimi bu kadar yıpratıyorum?"
          "üzülmeyi bile hak etmiyorum"
          saçmalığın böylesi
          onu hisseden benim
          hissettiğim gerçek
          neden hak etmeyeyim?
          eğer o his benimse, hak edip etmemekle bir alakası yok
          benim hislerimin kimseye faydası da zararı da yok
          hissetmekle hak etmenin bağlantısı bile yok
          birini seviyorsam
          istersem onu kıskanırım, istersem onun için ağlarım, istersem tüm gün onu düşünürüm benim olmasa bile
          hislerimi reddedemem
          onlar benim 

you don't even know me 

it's not your fault 

beni üzüyor