Yıldızları görüyor musun?
Nasıl da meydan okuyorlar, geceye sinmiş kör karanlığa.
Peki ya, bir lamba. Onu görüyor musun?
Sönecek olsa, etrafa çökecek karanlıkla girmiş yarışa.
Heyhat, zilyonlarca renk, ışık huzmesi vardır; adını bilmediğimiz.
Işıklar bir perde çeker yüzümüze. Sabahların telaşından düşünmeye vakit kalıyor mu ki?
Işıklar bile karanlığa muhtaçtır.
Buna rağmen meydan okurlar, varoluş sebeplerine.
Bırak sabah güneşini, asıl gün gece güneşinin doğmasıyla başlıyor.
-

"Yeniden iyi biri olmak mümkün."
-
Son olarak, ceketimi ilikler ve söylerim; "Valar Morghulis."