lovatic_deniz

Meryemmmmmm <123457890 :D sdfuhjgdfg

lovatic_deniz

♥ BİR AŞK HİKAYESİ ♥
          çok mutluydum. öğrendim ki oda beni seviyor. yerimde duramadım *-*  diğer gün uyandım. güzelce giyindim onunla buluşacakdık. malesef ad veremem. giyindim. gittim. bana "hoşgeldin prenses" dedi. bende "hoşbulduk atlı prensim" dedim bana gülümsedi
          
          gözlerimi kapattı. bir yelkene bindik kocaman bir göl heryerinde güller ^^ oturduk gidiyoruz. bana 50 karton verdi . kendide 50 karton aldı.
          
          bana " haydi şimdi tam buaraya benimle birlikte yapmak istediğin hayallerini yaz." dedi. ben ise "peki yazmaya başlıyorum.." dedim yazmaya başlamışdık 
          
          ah artık evelendik - mutlu bir gün onun kucaklarının arasında uyandım vb. hayallerimizi yazdık.   yazdıklarımızı gemi yaptık. göle koyduk. ve beyaz atlı prensim hepsini yaktı. ben " neden bunu yaptın ? şimdi hepsi birer yanmış kül parçası!" dedim. çok sinirli olduğumu farketti ve bana " onlar artık hayal değil! onlar belli zamanlarda gerçek olacak . üzülmene gerek yok birtanem..." dedi. şaşırdım. üzüldüm ama yinede onu sememe engel olmayacaktı.  ♥ hergün buluşuyorduk. hergünümü bir kitaba yazdım. kitabın adı ise '♥ Bir Aşk Hikayesi ♥ , koymuştum. 
          
          Onu herşeyden çok seviyordum. eğer ki birgün ayrılırsak bu kitabı okuyacaktım. 1 yıl 2 ay 8 gün 6 hafta 1 gündür beraberdik. hergünü yazdığım için biliyordum. o ise ne zaman birlikte olduğumuzu bile hatırlamıyordu. ben hatırlatmıştım. bu durum beni üzüyordu. gittim bunu söyledim.
          
          ve bana
          "seni hiç sevmedim . sadece tüm herşey bir iddia içindi. bugünleri unutmayacağım."
          dedi
          ben 
          "herşey bir numara idi ha ! bunu hergün yüzüne vuracağım. biradaha karşıma çıkma!!" dedim.
          o günden sonra artık bir aşk hikayesi son buldu...
          ♥ ♥ ♥

lovatic_deniz

bir sabah yine uyandım. dışarıya çıktım dışarda bu saatte pek dükkan açık olmaz ama bir dükkan açık neden açık olduğunu merak ettim. gittim ve  baktım.
          
          içerisi karanlık ve duvarlarda kanlar var korktum birazda tiksiindim birazda denilemez ama olsun. kimse yok mu dedim . ve insan sesine benzemeyen bir ses "var ama çabuk buradan git ! yoksa başına kötü şeyler gelebilir . küçük hanım..." dedi. ben " ne tür şeyler dedim." heralde sinirlendi yukardan brileri birbirine birşey fırlatıyordu sanki. tiksindim. hemen oradan uzaklaştım. kapı akamdan kapanmış. baktım camdan biri bana bakıyor uzaklaştım oda camdan uzaklaşıyor.
          
          baktım baktım baktım ve farkettim ki onun ayakları ters korktum polise söyledim . polis baktı . ama kimsenin olmadığını . o dükkanın tam 20 senedir kapalı olduğunu kimseninde girmediğini söyledi. bu konu birazda olsa kafamı karıştırmıştı.....