simula nung simula never ko ng pinansin ang salitang tama at mali.. ang pagod never nag exist.. nawala na din pride ko.. kahit anu pang lengwahe iintindihin ko.. lahat ng pag kukulang pinipilit ko punuin.. lahat ng mga hindi magandang bagay na ng yari kinakalimutan ko kahit gaano pa kalala.. ang importante lang kase yung ikaw na nanjan sa tabi ko na bumubuo sa mga wala ako
mag papaubaya na naman ba ako?? katulad ng dati.. at mag mahal ng patago gaya ng dati.. or lalabanan ako.. kahit ang chance ay 0.1/100.. kahit duwag ako ako at talunan??
nakakainis bakit may mga tao na gagawa ng chismis?? anu para manira?? puta harap harapan nga at dun makipag usap magaling lahat jan sa tago.. mga walang kwenta..
iniisip ang iba bago ang sarile?? tama ba yun?? hindi ba pwedeng maging selfish din kahit konti.. kahiy yung sarile mo muna bago yung iba?? pwede naman ahhh bakit hindi gawin??
mag papasaya ka ng iba pero yung sarileng happiness nakalimutan na.. masyadong selfless.. matuto din