`

birlikte geçirdiğimiz günler onlar için bir şey ifade etmiyor muydu? sadece iyi gün dostu muyduk? ona daha önce ulaşmaya çalışmadığım için kendime sinirlendim. eve yalnız dönmesine izin verdiğim için kendime sinirlendim.

her gece yatağa gitmeden önce bana 'hoşcakal' dedin, bu canımı ölümden bile daha fazla yaktı. bu gece, senin ve benim sonummuş gibi hissettiriyor. beni tanımıyorsun, seni tanımıyorum. ayrılmamızın sebebi basitti, şimdi söylüyorum. sen merhaba ve hoşcakal gibiydin.

onun suratındaki ifadeyi tanımıştım. dünyanın hiçbir yerine ait hissetmediğindekiydi bu. hayatında yanlış giden her şeyin sorumlusu olmaktan korktuğundakiydi. yalnız olduğunda ve nereye gideceğini, nerede kalacağını bilemediğindeki ifadeydi.

kendimi mi kaybettim yoksa seni mi kazandım?

i don't think that we should be around each other
          when you're in the room, you get my eyes
          you open your mouth, i'm hypnotized

nasıl aldandık bunca zamandır
          nasıl inandık güzelliğine hayatın
          bize ne doğan güneşten
          büyüyen buğdaydan akan sudan bize ne
          alabildiğine kederliyiz yorgunuz
          bize dostluğu öğrettiniz
          bize sevmesini öğrettiniz böyle delicesine
          sevdikse günahlarımız tanrının boynuna
          sevilmedikse insanlar utansın kederimizden
          ne aradık ne bulduk dünyanızda söyleyin
          bir sevgiyi bile çok gördünüz bize
          öpüştük uykularımızda ayıpladınız
          kara kara yengeçleri saldınız üstümüze
          şimdi de bir yaşamaktır tutturmuşsunuz
          rahat bırakın bizi
          göğüyle deniziyle
          taşıyla toprağıyla
          o yoktan var ettiğiniz tanrısıyla
          dünyanız sizin olsun
          

benim ask

birileriyle derdini paylaşamamak çok yıpratıcı, deniyorum ama üzgünüm kimseye güvenim kalmadı

what would be it like if i leave? if i leave, would you feel sad? if it isn’t me, what would i be? would it be that you too, will eventually leave me?

kabullenip hayata devam etmeli