revy

yks senemdeyim ama yazmadıkça daha da kötüleşiyorum. nasıl bir illet bu? 2 kelime dahi olsa yazacağım sanırsam. yazın da yayımlarım gibi. aslında senarist de olmak istiyorum ve kurgularımı harcamak istemiyorum. ama buraya da yazmak istiyorum. yazar da doktor da olmak istiyorum. ne istediğimi bilmiyorum çünkü her şeyi istiyorum ama biliyorum ki şu anlık tek bir tanesinin peşinden gitmeliyim çünkü her şeyi isteyen birisi hiçbir şeyi elde edemez.

uzun zamandır yazmayı planladığım bir kurgum var, müsait olursam yayımlayacağım ama ilk bölümü yazıp (yazdım ama tamamlamam/düzeltmem gereken kısımlar var) 2 ay yazmamak da can sıkıcı olacak benim için (sınavlarım var). neyse, halledersin revy.

bir şeyler geliyor.

yarı uykulu yarı uykusuz ama iki halim de afallamış. istenip istenmemek arasında bırakılmış, dertlerin tam ortasına konulmuş küçük bir çocuğum.

sırf bir şeyler tam değil diye bilmem kaç k kelimelik bitmiş bölümü sildim (: (: o bir şeyleri tekrar yazdığımda da elde edemezsem kendimi keser atarım gibi. çay içeyim, müzik dinleyeyim evet evet.

ne yazarsam yazayım en sonunda her zaman aynı hissettiriyor gibi. sıkıldım, bunaldım. olaylar çok farklı ama karakterlerin derin duyguları nedense hep aynı, siktiğimin hayatı ve acısı yüzünden.

iyi değilim, sonum da iyi değil.

herkesten nefret ediyorum.

bazen diyorum ki ben ne halt yiyorum?

midem bulanıyor, başım dönüyor; niye devam ediyorsun öyleyse?