Sana hiç sarılamadım,ellerini bile ısıtamadım.Oturup karşılıklı dertleşemedik bile ama ben seni hissedebiliyorum.O güzel kalbinle her zaman kanatlara sahip olmuştun.Sen hiç çirkin olmadın.Eğer bir kitap olsaydın şeker portakalı olurdun ve ben de seninle sekiz yüz elli iki bin kilometre hiç durmadan yalın ayak koşardım.
Bu bir veda olmasın,son da
Kendine hep iyi bak.