lululililo

Ne yana yıkılıp, kendimizden geçiyorduk? 

İşerken aklıma gelenler yüzünden çişim ile hayatımı sorguluyorum.

Cenazem ile işe gidiyorum.

Kutsalı çalınmış peygamber gibi kaldık öyle ortada. 

Dine dönecekken putperest pezevenklere yakalanmış gibiyim.

Götüm alkış çalıyor. Kalbim helva kavuruyor. 

Hayatımı gömdüm, helvamı yiyorum. 

Gömüldüm. Dirildim. Sürüldüm. Direndim. Ama sende vuruldum. 

Ne yana dönsem ateşe düşüyorum.

Öfkemden midem kaynıyor. Ama yüzüne bakıp "Gelme evime, burası benim evim!" diyemiyorum.