Balkon serinliğinde tek başına otururken, bir yıldır korktuğum şeyi yaptım. Internete girdim ve ölüm korkusunu ensemde hissettim. Eski eşim tarafından öldürülmekle tehtid edilitordum. Hâlâ ediliyorum. Oğluma da aynı şekilde zarar vereceğini dile getirdi. Sanal ailemden uzak durdum. Kendimi hep gizledim. Hep buldu beni. Polise gittim ama kefaret parasını verdi. Benden uzakta ama nefesi ensemde. Çok acı günler geçirdim. Çocuğumla sokağa çıkma yasağı zamanı evsiz kaldım ve bir şekilde kendime ev buldum. Oğlum anne diyor artık. Konuşuyor. Ben bekletiğim her insandan özür diliyorum. Ama hiç bir umudum yok. Kendimi hiç ama hiç düşünmüyorum. Sadece çocuğumu düşünüyorum. Bunu yazarken bile ip adresimi bulabilir korkusunu yaşıyorum. İnsanların gözünde her şey oldum orospu oldum, fahişe oldum, lezbiyen bile oldum. Bana atmadığı iftira kalmadı. Oğlum bana benziyor diye onu öldürmek isteyen kayınpederim vardı. Siz düşünün. Ama cidden bana el uzatan bir adam oldu. Onun bana ettiği yardım sayesinde izimi kaybettire bildim. Ben bunu başkasına ait bir bilgisayardan yazıyorum. Uzun süredir türkçe konuşmadım, yazmadım. Bu yüzden yazım hatası varsa özür dilerim. Umarım sizler iyisinizdir
