𝐿𝑢𝑡𝑒.

ders mi calissam, bolum mu yazsam, kendimi camdan mi atsam....

ben seni tanıyorum hocam

ölebilirim bu genç yaşımda,
          en güzel şiirlerimi söylemeden götürebilirim.
          şimdi kavakyelleri esiyorken başımda,
          sevgilim,
          seni bir akşam-üstü düşündürebilirim.

sen varya sen
          seni çok seviyorum

“Yük olur muyum diye düşündüğün yere ait değilsin. Kendini kısıtlamak zorunda hissettiğin yere ait değilsin. Anlatamadığın yere ait değilsin. Anlaşılmadığın yere ait değilsin. Kendini kendin gibi hissetmediğin hiçbir yere ait değilsin. Gurbetin de, esaretin de bu yüzden.” 

<3

“Demem o ki, kimseye gereğinden fazla anlam yüklemeyin. Unutulmayacak anı, silinmeyecek insan yok. Kimse için kendinizden ödün vermeyin. Vazgeçilmez olan sizsiniz bir başkası değil, önce kendinize değer verin. Kişiler gelip geçicidir, siz hep kendinizle berabersiniz.”

Her şeyi iyi yanından görmeyi kim öğretti bize? Acıyı 
          görmeyen insan, umutsuzluğu yaşamayan, iliklerine dek kederin işleyip yaralamadığı bir insan, mutluluktan, umuttan, sevinçten ne anlar? Göğü görmeden, denizi görmeden maviyi anlamaya benzemez mi bu? Bir güz düşünün ki Ömür hanım, ilkyazı olmamış, yazı yaşanmamış, böyle bir güzün hüznü hüzün müdür? Başlamanın bir anlamı varsa bitişi göze almak, bitişin bir anlamı varsa başlangıcı olmak değil midir? Yaşamı düz bir çizgide tutmak tükenmektir. Yaşamak zorunda olduğumuz şunca yılı aykırı uçlar arasında gezdirip geçirmedikçe, alışkanlıkların sınırlarını aşmadıkça zaman zaman, yaşamak nasıl yenilik olur tükenmek değil de?  

Yaşadığın, hissettiğin her şeyin bir yanılgıdan ibaret olduğunu anlayalı iki gün oldu. Kalbine çiçek ekmeyi bırakalı beş, o sokaktan çıkalı on üç gün oldu. Bazen ne yaparsan yap kapı dışında kalırsın. Bazen gittiğin yolu kendi ellerinle yakarsın. Bazen ağlarsın, bazen içerlersin. Canım, her şeyin sonunda yine kendine yönelirsin. Kendi içine.  

güzel olmak zorunda değilsin. kimseye güzellik borcun yok. ne erkek arkadaşına, kocana, partnerine, ne iş arkadaşlarına, özellikle de sokaktaki rastgele adamlara. annene borçlu değilsin, çocuklarına borçlu değilsin, topluma borçlu değilsin. güzellik "kadın" denilen bir alanı kapladığın için ödediğin kira değil.