03.30

Yıldızlardan nefret ediyorum. 

Kaldırımda oturup ağlamaktan, yoldan geçen insanların bana bakışlarından nefret ediyorum. Eskiden hatta daha dün çok sevdiğim papatyadan nefret ediyorum, otobüste aniden ağlama krizine girmekten nefret ediyorum. Susmaktan veya sesimi duyuramamaktan nefret ediyorum. En çok da kendimden, bencil halimden insanlara davranışımdan nefret ediyorum. Sürekli özür dilemekten, insanlara sürekli kendimi açıklamamdan nefret ediyorum. 

Etrafımın sesiz olmasını severken bir yandan nefret ediyorum.. 

Dün içimdeki çocuk sevinsin diye aldığım pamuk şekeri bu gün ağlayarak yedim. 

Yıldızları seviyorum o kadar çok ki onlara ulaşmak için balkondan uzanmaya çalışıyorum bu gece vaktinde. 

Ben sadece bok gibi vücudu olan saygısız ölmeyi hak eden birisiyim. 

Tekrar midem bulanıyor korkuyorum. 

Yorgunum ağlamaya gücüm kalmadı bugün babamdan işittiğim sözler yetti. 

Bu gün babam kuzenimi salıncakta salladı beni bir kere bile parka götürmeyen adam kuzenimle parkta eğlendi oturup onları izledim. Papatya toplama bahanesiyle yanlarından uzaklaştığım zaman gözlerimdeki akan yaşları tutamadım hepsi topladığım papatyaların üstüne düştü. 

Papatya toplayacaktık beraber söz vermiştin, nereye kayboldun ben tek başıma topluyorum.