boris benim aşık olduğum çocuğa çok benziyordu ve geçen yıl o çocukla hiç konuşmamıştık ortamında bile değildim, okulda çok popüler bir sürü arkadaşı olan bir çocuktu benim hiç arkadaşım yoktu. ben sırf onunla konuşabilmek için onun girdiği ortamlara girdim, çok değiştim. önceden korktuğum kişilerle dost olup gezdim tozdum, önceden mide bulandırıcı hal hareketi var dediğim kızlarla dert paylaştım. kısacası o çocuk gibi bir kız oldum. benim amacım bir kez olsun onunla konuşmakken bu ortamlara girip onunla konuşmaya başladıkça onunla bir şeyler yaşamaya kadar ilerledi. bir dönem sevgili gibiydik ama sevgili değildik çünkü onun istekleri vardı ve ben o istekleri karşılayamazdım. konuşmuştuk bunu onunla. şu an bana yaşattığı gelgitler yüzünden iğrenç durumdayım. hem bedensel hem de ruhsal anlamda çöktüm. ben sana kitap yazmanı yıllarca beklerim demiştim ama o çocuğu kafamda ve kalbimde bitirmek için onunla ilgili her şeyi söküp atmam lazım sanırım. kusura bakma kitabı yazsan da okuyamam. hani belki yazma gibi bi fikir de yoktu aklında ama sıkıntımı anlatmak için de bi fırsat oldu. şu an eskisi gibi olmasam, bir sürü tanıdığım olsa da hiç biri beni anlamaz. nasıl sevdin sen emiri derler dalga geçerler. hatta bu anlatacaklarımı dedikodu malzemesi yaparlar. teşekkür ederim bunu sana yazabildiğim için, ve her şey için.
