Düşününce, ne kadar kısıtlı zamanımız var. Bazen bir şeyi o kadar yapmak istiyorum ama yapamıyorum ki kendimi yiyip bitiriyorum. O hisse dayanamıyorum. Pişmanlık,keşke geri dönsem. Böyle olacağını bilseydim çok şey yapardım. Daha fazla kitap okurdum,araştırırdım. Şimdi birkitap okudum. İlgimi çeken o kadar şey oldu ki hepsine teker teker bakmak istiyorum. Buna vaktim var mı? Derslerim var,denemelerim var. En önemlisi benden bir şeyler bekleyen ailem. Bu kadar zamanım var mı. Ne kadar büyürsem o kadar kısıtlanacağım. Kendime vakit ayaıramayacağım. Ölümden çok korkuyorum, daha önce bir şey yapıp o kadar pişman oldum ki. Kendi içimde bitirdim artık. Bitti dedim. O pişmanlık hissini bir kere yaşadıktan sonra ya bir anda ölürsem. Arkamda bıraktığım onca pişmanlık hissiyle. Bunu tanıdıklarıma söylediğimde bana sert tepki veriyorlar. Acı verici. Düşünmesek mi