Küçük yaşıma rağmen en büyük hayalimdi; iyi bir yazar, bilgili bir okuyucu olmak. Harfler zihnimde dans ederek kelimeleri oluşturuyorken bu zor olmamalı diye düşündüm. Elimin altına bir daktilo aldıktan sonra bu hiç zor olmadı. Evet evet daktilo. Ben ve  küçük yol arkadaşım sıvadık kolları ardından başladık yazmaya. Cümlelerim teker teker o küçük paragrafları oluştururken benden mutlusu yoktu diyebilirim. Tâ ki yazdıklarım bir çırpıda yok olana kadar. O gün bıraktım ben yazmayı. Bir daha asla yazmamaya karar verdim. Hatta buna yemin içtim. Elime bir daha daktilo almamak için kendime söz verdim  
    Beni bu kararımdan döndüren ise tek bir gamze oldu. Bana yeniden yazmayı, yeniden kendime güvenmeyi öğretti. O koydu bu sefer önüme daktilomu. O hazırladı benim ilham perim olan kahvemi. Bende onun hayatıma girmesinin şerefine bu kitabı yazmaya başladım.


- Yalnızca sağ yanağında bulunan cehennem çukuru için yeniden -

27.06.2017