Herkese selam... Bu yazdıklarımı belki birkaç kişi görüp merak edip okuyacak belki görecek ve umursamayacak belki kimse görmeyecek... Ama ben yine de yazıyorum... Ben hayatımda ilk kez ölüme bu kadar yaklaştım... Ve bunu kendim bile isteye yaptım... Ama korktum ve ucundan döndüm... Bugün ben kendimi öldü saydım... Ve bu gece ben yeniden doğuyorum... Bundan sonra sadece kendim için yaşayacağım ve bu yolda gerekirse beni doğuran kadından bile vazgeçeceğim... Demişti ya hani bir adam "Dünya'yı sevgisiz büyüyen insanlarım savaşları mahvetti" diye... Ben savaşmamak için çok çabaladım ama yapamadım artık bende savaşa başladım... Özür dilerim Dünya ben de seni mahvetmek zorundayım... Özür dilerim benliğim sevilmediğim için... Ve yine demişti ya bir adam "Bir çocuğun ruhunu öldürmek de cinayettir" diye... Benim çevremdeki herkes ben daha çpk küçükken öldürdü... Şimdiyse öldürdükleri o küçük ruhun cesediyle bilmem kaçıncı yıllarını geçiriyorlar...
Umarım yıllar sonra bu yazıyı okuyabilirim ve okuduğumda sevildiğim,sayıldığım ve anlaşıldığım bir hayatım olur...
