Neredeyse 4 yıldır whatpadd okuyucusuyum. Çoğu kez yazmayı düşünsemde, hep kaçtım bu düşünceden. Kendimi başkalarıyla fazla kıyaslayan biri olduğum için bulaşmamayı tercih ettim. Sonradan aslında yazmayı ne kadar çok istediğimi farkettim. Kendi hayatımdan ilham alarak, hatta neredeyse uyarlayarak bir kitap yazmaya başladım.
İki gündür acı çekiyorum. Okurken farketmiyordum ama yazmak harbiden kolay iş değilmiş. İlham gelsin diye dinlemediğim mizik kalmadı resmen. Zorlandığım için ara ara moralim bozuluyor. Yazmaya da alışırım diye umuyorum.
Kitabıma şans verir misiniz bilmiyorum. Siz bilirsiniz. Buraya, ilk yazmaya başladığımda kafamdan geçenler anı kalmış olsun diye yazdım.
