dinlenmek istiyorum: ° • ☆
cok uzun bi sure sonra kendimle, tuana ile yeniden tanismis gibiyim. los isikli kucuk odamda, karsilikli oturmus saatlerce kendimle konusmusum; tuana'yi anlatmis bana, dunyamizi anlatmis. oyle bi dunya ki tuhafliklarla dolu... bulutlarin arasinda suzulen bir korsan gemisi, soguk bir sato, kurkleri isiklar sacan iskelet koyunlar, ofkeli ejderha, unutkan baliklar, herkesi izleyen ay, salyangozlar, mantarlar, uzay gemileri, gezegenler ve kediler. tuhaf. tuana anlattikca icim sizladi, bu dunyayi nasil terk ettim diye kizdim. nasil oldu da kendimden bu denli uzaklasmistim? cevaplar. arkadaslarim resim cantama bir seyler yazacak cizecek diye heyecanla bekliyorum. saclarimi kesecegim, ilk kez boyayacagim. nasil zincirlemistim tuana'yi gogus kafesime, bilmiyorum. kilit dusunce sigdiramadim onu oraya resmen boyalar sicradi her yana. ozgurce gulebilmeyi ne cok ozlemisim. tuana o kadar cok guluyor ki aslinda, nesesi ve sevgisi hic bitmiyor. sevdigi insanlari her seyden cok onemsiyor, mutluluklariyla yasiyor. insanlari guldurebilmek icin saklabanliklar yapiyor. hayat dolu resmen, yasamayi tattiriyor. tatli tatli konusmaya, sakalar yapmaya, ciddiyetsiz olmaya meyilli. acilarini kendi dunyasinda yasamayi tercih ediyormus. ciceklere, salyangoz kabuklarina, hayvanlara, gun batimina ve yildizli geceleri seyretmeye bayiliyor. interstellar'in meshur senfonisini acip oyle uyuyor. ufacik tefecik seyleri biriktiriyor, hatiralari saklamaya bayiliyor. her seyi anliyor, hissediyor. nerde olursa olsun guzellikler bulup sevmeyi biliyor, hayati sevmeyi biliyor. sarilmaya bayiliyor.
