Final sahnenin en önemli kesidi diye bilirim. Sizleri seviyorum bekleyin yakında bölüm gelecek...
Parmak uçlarım piyanonun üzerinde kasılarak haraketlenirken ciğerlerime çektiğim nefesim ihtiyaçla çığlık çığlığa haykırıyordu. Dokunduğu her yeri ezeberlermiş gibi parmaklarıma izini kazıyordum. Her tuşa basıb,o güzel ellerini hayal ediyorum.Zihnimden haykıran sesler,bir tuşa basdığım melodi arasında fışkıran melonkolik bir hisdi. Acım daha fazlaydı,tazeydi. Ve hiç bir zaman geçmeyecekdi.
"Beni özledin mi?"Arkamda ki sese bakmadan gülümseyib kafamı sallamışdım.
"Seni özlemediğim bir gün bile yok."Sol tarafıma geçib saçlarını karıştırarak gülümsemdi.
"Ama böyle anlaşmamıştık."
"O zaman her seferinde anlaşmayı bozan ben oluyorum?"Kafasını sallayıb tuşlardan birini basarak gülümsedi.
"O zaman hep özlenende ben oluyorum?"Bu sefer kafamı ben salladım. Eline dokunduğum da geri çekip gözlerime baktı."Henüz erken."dedi titreyen nefesiyle.