maviduva

Sen  en güzel şarkını dinlerken ben hep sessizdim.

maviduva

Bazi insanların yaşam hikâyelerini okuyorum.hepsi yazarlikta ya da mesleklerinde tanınmış insanlar.sonra diyorum ki acaba ben .ben dedim bu insanlardan biri gibi olabilecek miyim?onlar hep ben bittim dedikleri anda yeniden başlıyorlar tıpkı küllerinden yeniden doğan anka kuşu gibi.ve diyorum ki:;: ışık için karanlık gerekir