maviimor25

Sahi eskiler bilirlerdi. 
          	Sırlar zehir gibidir, tükürülmeleri gerekir.
          	Peki nereye?

maviimor25

Bir kelebek doğdu kozasında
          Çırpındı, özgürlüğe kavuşmak için,
          Sabredip karanlıkta beklemişti aydınlığı,
          Bir gün uçacaktı çünkü, huzurla...
          Çünkü, çünkü o yeniden doğuyordu,
          Yeni, taze, yemyeşildi umutları,
          Ah birde göğsünde taşımaya korktuğu o kalp yok mu?
          Kabartıyordu sevgisini; kaf dağını aşacağını bile bile,
          Biliyordu, evet biliyordu tüm bunların olacağını,
          Ve daha çok umutlanıyordu
                            Ömrünün bunlara yetmeyeceğini bile bile...

maviimor25

@ 37pembemezar37     teşekkürler
Reply

Dxdxdxd_x

@ maviimor25  bence devam etmelisin güzel yazıyorsun
Reply

maviimor25

@37pembemezar37 bende yazıyorum işte yeni keşfettiğim yönümle
Reply