sessizdim,evet ben çok sessizdim neden mi çünkü sen mutlu ol diye sessizdim ben.
Bagırmadım sana,hiç kızmadım.Anlamaya çalıştım seni neden ben değil diye sorular sordum kendime,cevap, cevap yoktu çünkü ben sende degersizdim, sende eğer benim gözümle baksaydın bana inan bana bende vazgeçilmez olurdum sende.Ama olmadı bakamadın bana o gözlerle yada bakarmış gibi yapıp başkalarına baktın emin değilim bundan.Deneyebilirdin belki de, yapabilirdin ama sen yapmadın .Çekip gittin benden, ama geriye kırık kalbim ve bıkmış ruhum kaldı geriye, sadece onlar bırakmadı beni.Kalbim sürekli ağlıyordu ruhum ise bedenimden gitmişti sanki hissetmiyordum sadece sessizdim mutlydum belki de beni sessiz bıraktığı için neden mi, çünkü sessizliğin kıymetini fazla bilinmiyordu.