Hayat bir nehir, akar usul usul,
Kimi zaman durgun, kimi zaman kudurur.
Bir gün gül açar avuçlarında umut,
Ertesi gün yaprak yaprak savrulur.
Kimi sabahlar doğar içini ısıtır,
Kimi geceler yıldızsız, ıssız kalır.
Ama her gün bir şey fısıldar kulağına:
"Ne olursa olsun, yaşamak ağır bir ışıktır."
Düştüğün yerden kalkmayı öğretir sana,
Bir tebessümde saklıdır nice yara.
Ve bazen en büyük gücün,
Sessizce sabretmektir hayata.
Kırıldıkça öğrenirsin kendini,
Sevdikçe büyür yüreğin derinden.
Hayat, ne geçmişte ne de gelecekte saklı,
Sadece şimdi'de... tam da içindedir kendince.