füsun*

Dieciocho

Sevdiğin birine veda ettiğinde, artık büyüdüğün kasabaya da çocukluğuna da veda ediyorsun.
          Öyle ki, hâlâ gelemiyorum çocukluğumu eskittiğim o kasabaya.
          İçimi sonsuz bir huzursuzluk kaplıyor ne zaman buna dair bir şeyler söylense.
          İçimde bir şeyler kopup gitti ben ne kadar çabaladıysam da tutamadım.
          Tahmin etmezdim, o yüzdendir ki uzunca bir süre kavrayamadım.
          Raf ömrü dolmuştu.
          Bazı sözler verilip tutulmamıştı.
          Birileri bir yerlerde sürekli yüzüstü bırakılıyordu.
          Kızgınlığım, öfkem görülmemekten korkan bir çocuğun karanlıkta bırakılmasına karşıydı.
          Ama şimdi anlıyorum.
          Silindi bu yüzden sitemlerim de, öfke ve hayal kırıklığı dolu cümlelerim de.
          Belli ki bir suçlu yoktu.
          Bizi bir araya getiren sebepler, aynı şekilde ayırıyordu yollarımızı.
          Öyle, üstüne varılmaya gerek yoktu.
          Büyüyorduk.
          Büyümek her zaman doğru orantılı genişlemek demek de değildi.
          Bazen insan büyüdükçe alanı küçülür ya da alanı değişirdi.
          Bu da böyle bir şeydi.
          Kulak pamuğunun son kullanma tarihi geçmişti işte o kadar.
          

https://youtu.be/B-MfwP_RmHY

https://youtu.be/F-5XoUZ42Tc

https://open.spotify.com/track/1fzAuUVbzlhZ1lJAx9PtY6?si=PTrP7YJtTuOaNG8toBky7Q

Every youngest child felt they were raised up in the wild
          But now youre home

https://youtu.be/3AK7ezgXYdc?si=MGV7F6UoG2mT6em-
          
          Beraber kaldığımız gece bu şiiri açmıştım.
          Çünkü seni her öptüğüm de böyle hissediyorum.Sanki son kez öpüyormuşum,ama ilk defa tatmisim gibi.Ben sende ardı arkası kesilmeyen bir korku sevdim. Ben bir cüce çocuk sevdim sende sıska. Şiddetli ve hayret uyandıran manevralarla kendi kanına olan saplantılı aşkını sevdim.
          
          Bu şiir bana her zaman seni hatırlatacak,ettiğimiz kavgaları,ve birbirimize duyduğumuz yoğun sevgiyi.
          
          Sanatta bile böyledir biliyor musun,iki uç renk birarada olduğunda denge yakalar.Kontrast renkler resme canlılık katar.Bu yüzden siyah ve beyaz kullanımı iyi kabul edilmez.Rengi soldurur.Resme ölü hissi verir.Ama kontrast renklerle yapılan bir eser her zaman algıyıcıda taze duygular uyandırır, yaşamını hissettirir.
          
          Birbirimizi hep daha çok sevmek için kavga ettik.Ve ben her kavgamız da seni daha çok sevdim.Kavga ettiğimiz için değil, kavgamıza rağmen.
          
          Her şeye rağmen birbirimizi seçebilmemizi seviyorum.
          Seni seviyorum bebeğim 
          İsa'nın gözleri, Meryem'in elleri gibi.
          
          

Geçen gün bir rüya gördüm
          Birine gitmiştik ve ben biber dolması yapmıştım 
          Benim de en güzel yaptığım yemek odur yani 
          İnsanlara da rüyada anlatmışım böyle çok güzel yapıyorum diye
          Sonra işte yiyorlar yanıma gelip dediğin kadar varmış diyorlar 
          Ben de teşekkür etmek için yelteniyorum ama kız içinden böcek çıktı diyor meğer dalga geçiyorlarmis yani
          Hamam böceği çıkmış içinden 
          Orada çok utanıyorum ben yapmadım falan demek istiyorum 
          Böcek küçük muydu falan diye sorabiliyorum
          Bu rüyanın ailemi diğer insanların tanıması ile ilgili kaygıdan dolayı gördüğümü düşündüm 
          Bir gün öncesinde çünkü babami gerçekte tanisalar sevmezler gibi düşünmüş üzülmüştüm 
          Sanki ailemin içinde olanlar sır gibi saklansa bile bir gün bir yerden patlak verecek 
          Ve içindeki böcek görülecek yani
          Aslında o kadar güzel diye anlattığım şeyin güzel olmadığı anlaşılacak falan

Limon çekirdeklerinden beş tanesi fikizlendi ve ekilecek boyuta geldiler 
          Bugün onları küçük saksılara ektim 

14