Küçükken her şey her zaman güzel gelirdi ama o yaşta bile annesinden dayak yiyen bi bendim. Sokaklarda büyüdüm, ölümle tehtid edildim herkese herşeye rağmen eğilmedim direndim. Annemin yıkamadığı palto ve gömleğim ellerimle yıkarken durmaz oldu gözlerim. Eskiden babam vardı şimdi yok bence paran var tamam söyle babalık kaç akçe? Sen milyon dolar verdin evinde sevişirken, ben sokaklarda yatıyodum o ayaz gecelerde.
Eskiden çok iyiydi küçük bi ev ve dördümüz 300 lira maaş alıp geçinme öykümüz ama artık kimse saygı beklemesin çünkü beni döverken içimdeki insanı öldürdünüz. Günden güne yıpranıcam, hayallerim harcanıcak bi nefes huzur beni susturucak. Her insanın hayatı film gibidir, sadece yönetmenler değişir ve senaryonun son noktası koyulursa ödüle layık görülür değerler bilinir
https://twitter.com/doguhazretleri
- İstanbul
- JoinedOctober 11, 2014
Sign up to join the largest storytelling community
or