Meyus

@Jeannvz bilinmeyen şairler, az bilinen şarkılar, daha doğrusu temiz kalmış şeyler hep ilgimi çeker. Şimdi ki nesli bilirsin, her şeyi romantize etmeyi veya bi anda patlayan şarkı veya şiiri manevi olarak kirletmeyi çok kolay bir şekilde başarıyorlar. Bu yüzden insanların tanımaması tercihimdir. Didem madak şiirlerini okuyunca gerçekten bir şeyler hissediyorum ama atilla ilhanın “ben sana mecburum” şiirinde artık hiçbir şey hissetmiyorum. Sıradanlaşmış, haketmeyen insanlara bahşedilmiş bir şiir olduğundan manevi olarak değerini kaybetti. Bu arada sözüm kesinlikle şiir sevenlere değil, şiir ile ilgisi olmayan ama sırf popüler diye ayak uyduran kişilere. 

Elbette sevmeye bilirsin Paul Cezanne sonuçta zevkler her zaman uyuşmaz
            Evet velazquez-nedimeler resmini gördüm sana yazdıkdan sonra biraz daha tablolara bakındım, seninle bu konuları daha detaylı konuşmak için karşıma çıkıştı o zaman
            O da çok güzel bir tablo her şey çok net ve kusursuz bir resm 
            Didem madak'ada dün gece şiirlerine biraz baktım keşke daha önceden tanısaymışım kendisini  gerçekten söylediğin kadar varmış 
            Didem madak'ın bir cümlesi beni çok etkilemişti: " Bayım, bu gidişleriniz beni şair, sizi şiir yapacak."
            Çok güzel gerçekten böyle şairler her zaman bulamayız biraz geç tanıdım ama iyi ki tanımışım 

@Jeannvz atilla ilhanın şiirlerini, her teneffüste okulun kütüphanesine gider okurdum. 
            
            Didem madak son zamanların şairi, muazzam şiirleri var. Annesi için yazdığı şiiri okumalısın. 
            “ Bazen ölmek istiyorum
            Beni yeniden doğurman için”
            
            
            Zevklerimiz az çok benziyor bence. Dünya klasiklerini çok seviyorum. Suç ve ceza en sevdiğim klasiklerde başta yer alıyor. O pişmanlık, suçluluk ve vicdanı bir zat hissettim. 
            
            
            Paul cezanne tarzını ben pek sevmem, natürmort çalışmış genellikle ve benim hiç hoşuma gitmiyor. Ben de çiziyorum ve gerçekten natürmort çizmekten nefret ediyorum. 
            
            Tablolar konusunda zevklerimiz çok zıt ben, ben ünlü tabloları sevmiyorum. Sevdiğim tek ünlü tablo son akşam yemeği, onun da çok fazla ayrıntı ve anlatmak istediği bir şey olduğu için. 4 saat son akşam yemeği hakkında konuşmuştuk hocamızla, eşsiz bir tablo. 
            
            Fotoğrafları bile zor bulunan bir tablo var, eskiden erkeklerin hayalindeki harem. Ben onu hocamızın bilgisayarında görmüştüm çok araştırdım ama bulamadım. Erkekler, kadınların haremde çıplak dolaştığını düşünüyormuş ve bunun üzerine çıplak kadınları tüm ayrıntıları ile çizmişti. Onda da çok fazla detay vardı ama pek hatırlamıyorum. 
            
            Velazquez-nedimeler tablosunu biliyor musun? Perspektifler, ince ayrıntılar o kadar kusursuz ki. Adamın arkasına bakışı, aynadaki yansıma, yüzlerdeki ifadeler… bakmalısın bu tabloya.