Mazmazim

Yine varlığımı sorgulatan bir gün daha...

Salak insanlar ile aynı ortamda yaşamak zor

Anlaşılmamak kadar kötü bir şey varsa o da anlaşıldığın halde umursanmamak olmalı.  Ne kadar acı çektiğini zorlandığını görsellerde umursamadan geçip gidiyor en yakınlarımız. Aynı duruma düştüklerinde ise bizden anlayış , yardım bekliyorlar . Yapmazsak kötü oluyoruz ama onlar aynı şekilde davranınca bir şey oldukları olmuyor. 

İlk kez dolduruyorum valizimi 
          İçinde tüm umutlarım 
          Hayallerim 
          Ve güzel kıyafetlerim ile
          Gidiyorum uzaklara 
          İçim buruk ama mutluyum 
          Çoktan verdim kararımı 
          Bir şeyler başarmaya 
          Hayata başlamaya gidiyorum
          ...
          Son kez dolduruyorum valizimi 
          İçine tüm umutsuzluklarımı 
          Başarısızlıklarımı 
          Ve kırık kalbimi koyuyorum 
          Bu sefer kıyafete ihtiyacım yok
          Gidiyorum uzaklara 
          Ulaşılamayacağım yerlere gidiyorum 
          İçim buruk...yorgunum 
          Çoktan verdim kararımı 
          Bir şeyleri yok etmeye 
          Hayatı sonlandırmaya gidiyorum 
          
                                                                             MAZMAZİM 
          
          

Geldi  yine  kapıya 
          Açtı yine ağzını 
          Yumdu yine gözünü 
          İçinde ne varsa 
          Kusarcasına anlattı 
          Aradı bir durdu 
          Soluklandı 
          Gözlerini açtı 
          Acı içinde boğuluyor
          Yardım istemeye korkuyordu 
          Sadece konuşuyordu 
          Yapabileceği tek şey buymuş gibi
          Yine yumdu gözlerini 
          Bu sefer anlatırken 
          Gözyaşları da eşlik etti
          Konuşmasını bitirdi 
          Gözlerini açmadan önce 
          Son göz yaşlarının akmasına izin verdi 
          Gözlerini açtı 
          Acı içinde son kez baktı 
          Zoraki bir gülümseme ile veda etti
          Onu dinleyen yabancıya 
          Yavaş adımlarla yoluna gitti
          Bir daha gelmemek üzere 
          Arada bir durdu
          Arkasına dönüp bakmadı
          Bakacak cesareti bir türlü kendinde bulamadı 
          Pişman oldu
          Keşkeler zihninde dolup taşarken 
          Yinede dönmedi arkasına 
          Ardında kalan yabancı ise tepkisizdi 
          Onun aksine son derece mutluydu 
          Çünkü ne o kadını görmüştü 
          Ne sesini duymuştu 
          Hem sağır hem de kördü yaşlı adam 
          Ama neşe doluydu 
          
          ...
          
                                                                             MAZMAZİM 
          

Herkes değişiyor
          Herkes gelişiyor 
          Bir aynı kalan
          Vazgeçmişler oluyor 
          Herkes mutlu 
          Herkes huzurlu 
          Bir de herkes gibi olamayan
          Mutsuzlar 
          Huzursuzlar var
          Vazgeçmişler onlar 
          Aynı kalmaya
           Mahkum etmişler kendilerini
          Ne yaşamak istiyorlar 
          Ne de ölmek 
          Aynı kalmak istiyorlar 
          Değişmeden 
          Olabildiğince mutsuz olmak 
          Huzursuzluğa alışmak 
          Onların vazgeçmediği yegane şey 
          Vazgeçmek bu hayatta 
          Herşeyden 
          Herkesten 
          Benliğinden 
          ...
          
          
                                                                             MAZMAZİM 
          
          
          
          

İlaçlar iyileştirmez kısa süreli iyi bir etki sağlar.  Ondan sonra yine almamız gerekir.  Defalarca kullanmamız gerekir . Biz ilaçları hasta olarak almayız müşteri olarak alırız ve hangi ilaç üreticisi müşterisini kaybetmek ister ki ? Bu yüzden iyileştirmeyen İlaçlar vardır ve tabi onların daimi kullanıcıları olan bizler. 

Bağımlı olmuşuz mutsuzluğa haberimiz yok

Ördek yavrusundan kuğu  falan olmaz anne. benden de başarılı ve iyi bir evlat.  Bu hayata belkide başarısızlıklarımı sergilemek için gelmişimdir . 
          

Bazı gülüşler sahtedir dostlar o gülüşlerin ardında ya acı vardır yada öfke